احیا کننده ترمز: یک سرندیپیتی

مفهوم احیا کننده ترمز برای اولین بار معرفی شد در یک ماشین توسط M. A. Darracq در سال 1897.

بعد AMC Amitron ارائه احیا کننده ترمز در ماشین های الکتریکی ساخته شده در سال 1967.

آخرین اتومبیل های الکتریکی با استفاده از احیا کننده ترمز برای بهبود باتری محدوده.

وجود دارد ناخواسته ایمنی استفاده از احیا کننده ترمز در اتومبیل.

این مزیت برجسته تر در اتومبیل های الکتریکی است که با ارائه گزینه قوی احیا کننده ترمز.

در شرایط اضطراری ترمز راننده به حرکت پا کردن پدال گاز فشار داده و سپس پدال ترمز.

زمان گرفته شده برای حرکت از شتاب پدال ترمز پدال, همچنین شناخته شده به عنوان ترمز حرکت زمان گزارش شده بود حدود 0.354 ثانیه است.

به این معنی که یک ماشین سفر در 60 مایل در ساعت را در سفر اضافی 9 متر قبل از راننده شروع به فشار پدال ترمز.

اما در خودروهای با قوی احیا کننده ترمز ماشین شروع به ترمز به محض این که پا گرفته است پدال گاز در نتیجه کاهش فاصله توقف در ترمز اضطراری شرایط.

شده اند وجود دارد هیچ مطالعات انجام شده به مقایسه کاهش در متوقف کردن فاصله بین اتومبیل با و بدون ترمز بازیاب.

در تئوری یک 0.354 ثانیه از ترمز جنبش می تواند ذخیره شده در ماشین با ترمز بازیاب که ترجمه به یک کاهش در ترمز فاصله 9 متر در یک ماشین سفر در 60 مایل در ساعت و یا کاهش در ترمز فاصله 4.74 متر در یک ماشین سفر در 30 کیلومتر/ساعت.

این محاسبات تئوری و فراموش شامل اثر کاهش سرعت.

اگر چه این تئوری محاسبات کاهش ترمز فاصله حدود 4 متر خواهد بود یک فاصله قابل توجهی از نظر ایجاد و یا جلوگیری از برخورد در مواقع اضطراری ترمز.

کاهش در ترمز فاصله یک نعمت غیر مترقبه سالم عوارض از احیا کننده ترمز تکنولوژی که می تواند در بهبود ایمنی در هنگام ترمز اضطراری.

ادامه بهبود در احیا کننده ترمز تکنولوژی هستند به احتمال زیاد به آینده خودروهای الکتریکی نه تنها انرژی کارآمد اما امن تر است.