ستون از قرنطینه: یک کنترل از راه دور سفر منجر به پراکنده کارکنان به عنوان سردبیر

Coronavirus همه گیر به شدت طرح میتوانست به زندگی در اکثر پیش بینی نشده و غیر قابل پیش بینی از راه. در UCLA دانش آموزان و کارکنان و مدیران از اقشار مختلف جامعه هستند قابل ملاحظه ای ایران توسط شبیه احساس از دست دادن و سردرگمی و نگرانی بلکه توسط نور امید و چشم انداز است که این بیماری همه گیر آورده به خط مقدم. در "ستون از قرنطینه" Daily Bruin کارکنان و جامعه ارسالی برجسته داستان های شخصی و تجربه های که علامت این بی سابقه لحظه در ما جمعی از طول عمر.

من یک اعتراف دو-بار-سرعت پادکست شنونده.

من با سرعت راه رفتن کارآمد ترین راه برای کلاس. من زود بیدار می شوم. من تنظیم آلارم به مطمئن شوید که من کاملا در زمان به همه چیز. هم اتاقی من می گویند من "سریع و سخت انرژی است."

من آن را دوست دارم که در راه است. هنگامی که چیزهای کمی در, من می توانید تمرکز بر روی چیزهای بزرگ. من اقامت گرا.

این COVID-19 همه گیر و همراه با مستند نیست آشفته چیزهای کوچک. برای من, آن را محو آنها.

حتی به تازگی انتخاب سردبیر Daily Bruin این کار به ما کمک می کند وقایع تاریخ است. که نگه می دارد حتی اگر قطعه من در این است که یک ریز بر روی صفحه رادار از تاریخچه و من اتفاق می افتد به دوست ندارد.

بنابراین اجازه دهید تا کمی.

The Daily Bruin سردبیر روند انتخاب دیوانه ، وجود 50-چیزی ساعت از مصاحبه یک رمان از یک برنامه سه ساعته و یک ساعته Q&A در مقابل 200 نفر است.

با توجه به این واقعیت است که این یک نامقدس مقدار کار در میان اواخر زمستان چهارم مدیریت زمان کلیدی است. در اواخر فوریه و اوایل ماه مارس, من احساس برای آن. من به حفر مصاحبه و شروع تیک تاک کردن به جعبه نیویورک تایمز "روزانه" پادکست در دو سرعت در پس زمینه. به عنوان روز رفت و در کسانی که پادکست بودند بیشتر و بیشتر در مورد کوروناویروس.

من مطمئن هستم که شما می توانید حدس بزنید که این بعد می رود. در مارس 12, من هم 21 سال است. در مارس 13, UCLA بسته از طریق پایان سال تحصیلی است.

در خارج. مانند یک شیر آب.

خوب من فکر کردم به تنهایی در دوران کودکی من در اتاق خواب من در روز تولد 21. من حق ندارد ناراحت شود.

استادان من بودند همه بسیار مناسب در مورد کاهش تا در مرحله نهایی. من ارشد را تکذیب کرد یکی از سه ماهه گذشته در UCLA و معنی دار شروع. پدر و مادر من هنوز هم شغل خود را. عزیزان من نسبتا سالم است.

من بسیار خوش شانس هستم. من نباید به خودم اجازه می دهد ناراحت شود.

من استدلال در حال حاضر من باید زمان بیشتری برای کار بر روی نرم افزار است.

بنابراین من کشیده تا یک میلیون زبانه ها در لپ تاپ و نشسته در میز من برای نوشتن. کلمات معمولا لغزنده اما در دسترس بازداشته من.

شاید آن نور. من نقل مکان کرد به نیمکت. میز ناهار خوری اتاق. حیاط خلوت. من کشیده پر "تخم مرغ های سبز و ژامبون": خانه جعبه و ماشین و درخت. شما نام آن را من احتمالا آن را سعی کردم. چرخه زمان روز بیشتر از من مراقبت به اعتراف.

من پادکست ها به تدریج خود را از دست داد تجدید نظر شود. سیاست علم تاریخ است. چه آینده و یا گذشته توجه به من در حال حاضر زمانی که جهان در حال حاضر توفنده شد ؟

من هیچ چیز نیست. من کمتر از هیچ چیز در واقع تصمیم به قطع آنچه که من می خواهم در حال حاضر نوشته شده است. این یک stupid love, نامه به یک نسخه از این واقعیت است که دیگر وجود داشته است.

تحقق در آمد بی سر و صدا در دو برابر سرعت.

هر روز صبح من هنوز هم بلعیدم اخبار پادکست. من می خواستم به می دانم که همه چیز به اذعان باور نکردنی بالا و پایین است که مردم در برخورد با روزانه. Meandering از طریق خانه من در جوراب فازی برای بیش از حد بسیاری از روز در یک ردیف من احساس قریب به اتفاق تعهد به شهادت.

سپس آن را به من رخ داده است که من به عنوان یک ادم سفیه و احمق. در اینجا من آرزو وجود دارد چیزی است که من می تواند انجام دهد زمانی که برنامه در سمت راست وجود دارد در مقابل من.

من برای کار در یک روزنامه. من در حال اجرا بود به سردبیر یک روزنامه. شهادت چیزی است که ما را هر روز.

تاپیک راستش نه زیاد دیگری من می توانم به شما بگویم در مورد کار بین آن لحظه و در حال حاضر. هنگامی که احساس هدف برگشتم چالش های پژمرده به استاتیک.

The Daily Bruin در حال انجام است بسیار مهم کار می کنند.

روزنامه ما فقط یک کاشی کوچک در یک موزاییک از روایات گرفته شده در طول این بیماری همه گیر. آن را ناقص, مانند, همه, چیز, اما نه برای عدم تلاش.

من مصمم هستم. کار ما بسیار مهم است با این وجود و در اینجا به همین دلیل: اگر ما حفظ این لحظه در UCLA تاریخ ،

بزرگتر تاریخچه ذخیره خواهد شد قطعا. اما متوسط نزدیک تاریخچه ما دانشجویان و اساتید و کارکنان می افتد به Daily Bruin.

که کار پیچیده است شرایط. چاپ ما محصول و درآمد است که همراه با آن از بین رفته است به طور نامحدود. تیم ما پراکنده در سراسر قاره و جغرافیایی.

آن خواهد بود دشوار است اما ما باید مسئولیت برای حمل داستان و حتی بیشتر مشکلات رو به جلو است. و جهانی و همه گیر است و نمی خواهید برای دریافت در راه ما.

ملیسا موریس سوم-سال جهانی مطالعات دانشجویی از Arcadia کالیفرنیا و معاون سرمایه گذاری ویرایشگر ورودی و سردبیر برای Daily Bruin.